Friend Zone

Het drong dit weekend pas tot me door, we telden nooit mee met Holland.
Jarenlang waren we het malle pietje van de mondiale eindtoernooien.

'Kijk, daar heb je ze weer, die mafkezen. Met 10 duizenden tegelijk dragen ze 100 duizenden wortels op hun hoofd, laat ze maar, ze doen niemand kwaad'.

We zaten al die tijd in de zogenoemde 'friend zone'. Je weet wel, dat je als boerenpummel het hart probeert te veroveren van the hottest chick in town, maar ze je eigenlijk gewoon heel aandoenlijk vindt. Jij wilt een romance, zij wil met je praten. Tot de hottest guys from town de kroeg in komen stappen, dan ben je haar weer kwijt. Soms, heel soms denk je dat je een kans bij haar maakt, maar uiteindelijk sta je gewoon weer met lege handen ('74/'78/2010)

'Nick, je ziet iets over het hoofd. Het EK '88 dan? Toen wonnen we wel een prijs'. Ja, toen was ze dronken.

Maar nu, hoe anders is alles nu? De rollen zijn compleet omgedraaid. België is het nieuwe Oranje, ijzersterke selectie, al wereldkampioen voor vertrek en gewoon in de kwartfinale stranden. De Duitsers beslissen ineens wedstrijden in een vroeg stadium, of in de eerste helft van de reguliere pot of in de eerste heft van de verlenging.

En wij? Wij spelen wedstrijden die niet om aan te gluren zijn, maar we winnen. We winnen ineens in de laatste minuten, we winnen ineens penantie series. Maar bovenal: de wereld heeft een hekel aan ons. 15 jarige bakvisjes uit Mexico maken ineens liedjes op een gitaartje van de Bart Smit met teksten jegens ons mooie landje. Teksten, waar zelfs een doorgewinterde jihadstrijder nog het schaamrood van op de kaken zou krijgen. Arjen Robben verguizen ze inmiddels over de hele wereld, een soort Lothar Matthäus 2.0.

Als, lieve mensen, wij vanavond ten koste van Argentinië de finale halen en zondag de Duitsers verslaan, dan moeten we even wat aanpassen.

De tekst heb ik vrij schaamteloos en klakkeloos van wikipedia overgenomen:

Wilhelmus van Nassouwe
ben ik, van Duitsen bloed,
den vaderland getrouwe
blijf ik tot in den dood.
Een Prinse van Oranje
ben ik, vrij, onverveerd,
den Koning van Hispanje
heb ik altijd geëerd.

We kennen het allemaal. Maar, als Louis het onverwachte flikt en ons wereldkampioen maakt, dan moeten we de tekst serieus gaan veranderen in:

Een Prinse van Oranje
ben ik, vrij, onverveerd,
den Koning van Gaal
heb ik altijd geëerd.

Ik heb er alle vertrouwen in, u ook?