Wij Nederlanders blinken uit in een x aantal dingen. We zijn zeer bedreven in het exporteren van bloemen, de beroemdste schilders komen uit ons kikkerlandje, tot in de diepe krochten van menig Afrikaans land dansen de mensen op de klanken van Hollandse dj’s en zo nu en dan spelen we ook een aardig moppie voetbal. Maar, lieve mensen, waar we ook goed in zijn is: klagen. Nou nou nou, het is dat dit geen onderdeel is op de Olympische winter/zomerspelen, maar anders hadden wij er zeker 3 podiumplekken bij. 100 meter estafette klagen, zoiets.
En het maakt ons niet uit hoor, of het nu over het weer of de hond van de buren gaat. Klagen zullen we. Het viel mij eigenlijk pas echt op tijdens mijn vakantie in Griekenland. Aangekomen in ons resort, dropten wij onze bagage en gingen met een aantal lieden een drankje doen op het terras van het hotel. Achter ons zat een stel uit Amsterdam. Nou ja, ik denk Amsterdam, die tongval hadden ze, het zal wel gewoon Purmerend of Weesp geweest zijn. Also, het stel op leeftijd zat daar als een getrouwde versie van Statler & Waldorf commentaar te geven op alles wat er te doen was. Na verloop van tijd konden wij een briefje opmaken met de dingen die we bij het buffet maar beter konden mijden + alle namen van het barpersoneel, met daarachter een rapportcijfer.
Ook wezen ze ons even fijntjes op een ander oud-Hollandse spelletje: ‘Handdoekje leggen, niemand zeggen’. U weet wel, voor dag en dauw heel sneaky de handdoek van uzelf en uw gezin op een ligbedje deponeren, en dan als een dief in de nacht weer richting uw hotelkamer sluipen. Om vervolgens 3 uur later doodleuk aan te komen lopen en net als die andere droeftoeters te doen alsof uw neus bloedt. U snapt het al, ook hier waren onze klagende medelanders het totaal niet mee eens.
Was het dan allemaal echt zo slecht? Neuh, het eten was best aardig hoor. We konden zelfs een keer konijn krijgen. Maar, dat vond ik zo hypocriet, eind december wel telkens een vocale steunbetuiging aan Flappie brengen, maar ondertussen zelf een konijn verorberen. Nee, dat ging er bij mij niet in. Konijn.
Gelukkig gaat het klagen buiten de vakantie om gewoon door, nog even en Zwarte Piet staat in het rijtje met Johan Cruijff en Armin van Buuren. Oké, klagen is soms ook gewoon heel leuk. Ik doe er ook aan mee hoor, het falende aankoopbeleid van Ajax, mensen die op Noord-Koreaanse wijze ineens geblokt worden op twitter, het eten wat er elke dag door moeders de vrouw op tafel wordt gezet, en-natuurlijk- het weer. Want, zonder het weer viel er überhaupt niks te klagen. Daarom zou ik graag een virtueel schouderklopje willen uitdelen aan alle weermannen/vrouwen van Nederland.
Hun hoor je nooit klagen over het weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten