vrijdag 17 oktober 2014

Dorpsfeest (deel 1)

De spanning begint zo zoetjes aan weer toe te nemen, het is immers weer Oktober en dan kan de 3e dinsdag van deze maand nooit heel ver weg zijn.

De 3e dinsdag Nick? Ja, de 3e dinsdag. Voor de mensen buiten Genemuiden zal ik het nog even toelichten: Biestemarkt (spreek uit als Biestemerk). Vroeger ging het om het vee dat verhandeld werd op deze dag, tegenwoordig gedragen wij ons op deze dag als een kudde losgeslagen koeien.

Om het simpeler te maken, het is een dorpsfeest. Een dorpsfeest wat stiekem al op vrijdagavond begint en op dinsdag eindigt, met zondag als rustdag. Uiteraard.
Een feest waarvan er in den lande zoveel zijn. Een feest waar de normen en waarden deze dagen net even iets anders zijn dan de andere dagen van het jaar. Met bier als smeermiddel voor een compleet volk en frikandellen als ontbijt op een nuchtere maag.

Om u een beeld te vormen, het is carnaval, maar dan zonder de verkleedpartijen. Neuh, wij in Genemuiden hoeven ons niet te hullen in een boerenkiel of een sexy verpleegsters outfit om al hossend een half maandsalaris te verbrassen. Alhoewel het bij sommige dames bepaald niet zou misstaan. Voel u vrij, vrouw volk.

Is het dan alleen bier drinken? Nee, dan doe ik de rest te kort. Midden in Genemuiden staat er op het dorpsplein een kermis. En als ik u vertel dat deze bestaat uit een zweefmolen, kinderdraaimolen, botsauto’s en zo’n gekke bank die in den ronde draait, dan zult u geneigd zijn om dit belachelijk te maken. Niet doen, want toen Nickje 6 jaar was hadden we enkel een zweefmolen en een draaimolen. Oh, en je kon in een circus tent wedden op welk vakje een cavia ging zitten. Dat was mieters prachtig fenomenaal geweldig, ik ging altijd voor ‘Flip met de bruine stip’. De God van de dieren hebbe haar ziel. En mijn zakgeld.

Zou ik bijna de grootste attractie van de kermis vergeten: de oliebollenkraam.

Over dit fenomeen zou ik praktisch een boek kunnen schrijven. Gaellemunigers en oliebollen, het blijft een bijzondere combinatie. Vanaf het moment dat dit rijdende vetsponzen etablissiment zijn -spreekwoordelijke- deuren opent, staat het er zwart van het volk. Alsof de oliebol Justin Bieber symboliseert en haar klanten ineens veranderen in hysterische 14 jarige bakvissen met op hol geslagen hormonen die dit kereltje adoreren.

Verder schijnt er die dinsdag zelf ook nog een braderie te wezen, maar de eerlijkheid dient mij te vermelden dat ik daar nooit bijster veel van mee krijg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten