woensdag 11 februari 2015

Levende legende (Genemuiden Actueel 08-02-15)

In de voetballerij heb je legendes en culthelden. Oh ja, en broodvoetballers. Maar laten we in den goede vrede om de gezelligheid te bewaren dat segment schrijvenderwijs maar even links liggen, ik durf net weer zonder beveiliging over straat.


De cultheld is vaak een speler die nooit te boek staat als de meest technisch begaafde voetballer, 90% van deze gasten weet dit zelf ook en compenseert dit meestal met een flinke portie werklust. Freek van den Berg en Arjan Kolk -de foyer, voor intimi- waren bijvoorbeeld culthelden pur sang. Mannen die, wanneer de wedstrijd dit vroeg, het niet schuwden om een tegenstander over het hek te kegelen. Persoonlijk was ik zó gecharmeerd van Freek dat ik mijn kat -niet geheel toevalligerwijs ook rood- Freek heb genoemd. Helaas was mijn Freek geen lang beschoren, langs deze weg wil ik u allen nog hartelijk bedanken voor uw steun.


Door de jaren heen heeft Sportclub een aardig lijstje legendes opgebouwd, als klein Nickje ging ik dan kijken bij mannen als Gert Abma, Dick Lindeboom, Wiljan Kattenberg, Henry Eenkhoorn en Gerben van Dijk. Op een sportpark waar het scorebord voor mijn gevoel altijd kapot was en het cassettebandje met het allerbeste van Toto tot in den diepe treure over de velden klonk. Nog steeds wanneer ik nu iets van Toto op de radio hoor, voel ik me weer even een klein ventje en zie ik in mijn gedachten Appie Bellinga snoeihard een bal tegen de touwen rammen.


Martijn Jansen is dan weer een klasse apart, hij behoort tot de categorie ‘levende legendes’, tijdens de pot tegen Barendrecht schrok ik even van zijn klasse, zoveel pure voetbalgogme waarin elke balbehandeling even briljant als eenvoudig lijkt, Martijn staat tot de schoonheid van het voetbal als de hermelijnen mantel staat tot Koning Willem-Alexander. En natuurlijk, Martijn doet het niet in zijn eentje, er staan er nog 10 in, en een man of 18 naast veld die het vlaggenschip van Sportclub maken tot wat het is. En eerlijk, ik hou evenveel van ze allemaal, ben de fictieve voorzitter van de Jacco Riemens fanclub en slaap onder een groen/wit dekbed waar het portret van Ryan van Lente op prijkt, maar stiekem ben ik toch altijd weer zielsgelukkig wanneer ik lees dat Martijn ‘gewoon’ weer een nieuw seizoen wil uitkomen voor onze groen/witte brigade.


Want alhoewel er de laatste tijd nogal gezeur is rondom de technische commissie, slagen ze er toch elk jaar weer mooi in om Martijn binnenboord te houden. Want laten we eerlijk zijn, Martijn zou aan zowel de blauwe als de rode kant van de Westmaat ook -mits fit- gewoon een dragende speler zijn + hebben ze daar nét even een lucratievere berekening als het gaat om de kilometervergoeding.


Is er dan helemaal niks vervelends te melden over Martijn?
Jawel. Martijn en ik zijn van dezelfde leeftijd, met als gevolg dat Martijn mijn gehele schoolvoetbal carrière om zeep heeft geholpen.

Waarvoor nog mijn hartelijke dank, Martijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten