zondag 15 maart 2015

Enge mensen

Enge mensen, wie is er niet groot mee geworden? Was het niet de bejaarde buurman die je Adidas tango lek stak omdat het ronde geval tijdens het voetballen weer in zijn treurige rozenperkje terecht kwam, dan was het wel die vrijgezelle tante die het tot op de dag van vandaag nodig vindt om met haar geëmancipeerde worstenvingers eens vakkundig de buitenkant van je wangen te molesteren.

Zelf ben ik gelukkig bespaard gebleven van zulks familiair leed, mijn tantes zijn namelijk heel lief. (Ze lezen mee, snapt u. Vijf euro per tante is op verjaardagen snel verdiend natuurlijk)
Nee, ik had een ander traumatisch dieptepunt in mijn leven ,en daar laat ik voor het gemak 85% van alle strafschopreeksen waaraan Oranje op de mondiale eindtoernooien ten prooi viel nog even buiten beschouwing. Ik was namelijk een ‘sucker’ voor Bassie en Adriaan, en die lagen in hun historie nogal wat in de clinch met enge mensen: Jacob (die van het griengas), de Baron, vlugge Japie, Handige Harry en B100. Nou durf ik wel te stellen dat deze figuren nog in de categorie van ‘leuk eng’ vallen, alleen viel hun allereerste aartsvijand daar totaal niet onder > de Plaaggeest. Mien hemel, wat een naar kereltje was dat. Ik durf ook met droge ogen te beweren dat dit gevaarte met zwarte cape en vage carnavaleske wangen mij nog steeds de stuipen op het lijf jaagt. Hij is er medeverantwoordelijk voor dat ik op school tijdens gym niet in de touwen durfde te klimmen. Allicht niet, ik zag de plaaggeest op tv touwen doorsnijden in gymzalen, dan klim ik daar niet in. Nickje is natuurlijk niet helemaal achterlijk.

Het engste vond ik uiteindelijk zijn manier van lachen, u weet wel, zoals een doorsnee beroeps psychopaat hoort te lachen. Ik keek even wat Bassie & Adriaan terug -research mensen, het schrijven een column is niet enkel nattevingerwerk- en toen ik de plaaggeest weer hoorde lachen moest ik meteen aan iemand denken: Quincy Gario*. Quincy Gario is de man die het bashen van Zwarte Piet tot een kunst verheven heeft, nu was ik niet van plan om deze discussie opnieuw op te starten hoor, maar ik moest meteen even denken aan deze knakker. Kijk voor de gein even zijn optreden bij Pauw & Witteman terug op YouTube, zijn lachje valt in de categorie ‘psychopaat of een afstammeling hiervan’. Nu zijn er nog veel meer enge mensen in Nederland hoor, en waarschijnlijk schalen mijn ex-vriendinnen mij hier ook -terecht- onder, maar ik bedoel natuurlijk niet dat Quincy Gario een psychopaat is. Welnee, dat zou veelte veel eer zijn.

Laat ik het zo stellen, rondom het Sinterklaasfeest, is Quincy onze eigen plaaggeest.

*Quinsy Gario (Curaçao, 7 april 1984[1]) is een Curaçaos-Nederlands dichter, kunstenaar, en activist, die vooral bekend is door zijn verzet tegen de figuur van Zwarte Piet en diens rol in het Sinterklaasfeest.[2] Aldus wikipedia.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten