Als liefhebber pur sang volg ik eigenlijk alles wel wat met voetbal te maken heeft. Van de Latvijas Kauss tot de FA cup en van de Copa Amsterdam tot de Afrika cup. Één toernooi heeft echter mijn speciale aandacht: de Copa America. Het Zuid-Amerikaanse toernooi waarin passie en strijd veelal boven mooi voetbal komen te staan. Sowieso heb ik een zwak voor ploegen uit deze continenten, Boca Juniors, Fluminense, (hun groen-wit-rode shirt behoort tot een van de mooiste ter wereld) San Lorenzo, Peñarol, prachtige teams met een achterban die zowel beroemd als bevreesd is. Een doorsnee thuiswedstrijd van San Lorenzo lijkt qua ambiance op Feyenoord - Ajax in de Kuip. Maar dan keer tien. Ik kan u het volgen van de Copa Libertadores dan ook van harte aanbevelen. Dit is de lokale variant van de Champions League aldaar, maar dan zonder het afwachtende angsthazenvoetbal wat sommige ploegen in Europa hanteren.
Eigenlijk ligt dit Latijnse knokvoetbal ons in de reserve vierde klasse van het amateurvoetbal ook het beste. Of anders, het lijkt er bij vlagen meer op. We proberen met het zesde elftal van Sc Genemuiden meestal het totaalvoetbal uit 1974 van Rinus Michels door te voeren, maar we komen er vaak halverwege de eerste helft achter dat het meer weg heeft van een b-versie van Paraguay - Venezuala. Het moet ook gezegd, over het algemeen zijn de iets van lompe overtredingen meer van het kaliber: onbehouwen en (veel) te laat inkomen, dan doelbewust iemand de wedstrijd uitschoppen. Moet ik er wel bij vertellen dat het verdedigingsblokje uit ons team bestaat uit twee heren waarvoor mening struikrover een blokje om zou gaan. Combineer dit met een paar spelers die beschikken over een Zuid-Amerikaans temperament, dan kunt u op uw vingers natellen dat de vlam soms nog wel eens in de pan slaat. Omdat er, u verwacht het niet, bij de tegenstander meestal ook een paar figuren rondlopen die zich op de polder variant van de Copa America wanen. En waar de overtredingen van Diego Godin of Carlos Zambrano door de scheidsrechters met een stevige reprimande de kop worden ingedrukt, daar lopen dergelijke acties op de akkers van bijvoorbeeld een Noordscheschut of CSVC nog wel eens uit op een oud Hollandse lynchpartij waarbij ik in gedachten de inboedel van mijn huis al menigmaal onder de erfgenamen had verdeeld. Gelukkig is er ondertussen altijd wel een wijs persoon die iedereen er even op wijst dat we maandag allemaal weer zonder kleerscheuren op het werk dienen te verschijnen, waarna de rust al snel wederkeert.
U snapt natuurlijk wel dat de genoemde ploegen uit een strikt willekeurige lijst met verenigingen geplukt zijn, mocht er ondanks dat enige vorm van herkenning zijn, dan berust dit louter op toeval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten