Lang zullen we leven in de gloria. Mijn geliefde Sportclub Genemuiden is afgelopen week vijfentachtig jaar geworden. En dat vieren we gedeeltelijk in Eindhoven. Ik ging vroeger met een kinderfeestje bowlen of zwemmen, maar met de lokale voetbalvereniging mogen we naar Stratumseind en het Philips Stadion, wederom een hoogtepunt in de historie van de groen-witte voetbalvereniging. Sowieso, een hoogtepunt beleven op vijfentachtig jarige leeftijd, dat is iets waar veel mannen alleen maar van kunnen dromen.
Goed, PSV dus. Voor mijzelf een prachtige loting, ik heb namelijk een pesthekel aan PSV. PSV heeft mij eind jaren negentig/begin jaren 2000 behoorlijk veel pijn gedaan. Ik ben Ajacied. En PSV werd jaren achtereen kampioen. U kunt dus wel nagaan dat mijn liefde voor deze club behoorlijk onderkoeld is geraakt. PSV wekt bij mij dezelfde gevoelens op als het stoten van je kleine teen aan de rand van een tafel/stoelpoot. Daarnaast straalt de club de warmte uit van een gesloten mortuarium. Wel op een normale manier hoor, de beste gesprekken over voetbal voer ik regelmatig met PSV supporters. Maar ik kan niet ontkennen dat een verliespartij van PSV mij als muziek in de oren klinkt.
Verder ben ik heel content met de tegenstander. Sowieso is een uitwedstrijd bij een eredivisie club dikke prima, je doet in de middag een biertje in de stad, en je komt nog eens op plekken waar je normaal niet zo snel komt. Al snap ik ook wel dat het financieel een stuk aantrekkelijker was geweest om PSV thuis te loten, maar aan de andere kant: voor hetzelfde geld loot je een uitwedstrijd tegen Capelle. En die wedstrijd kun je ook prima verliezen. Dan heb je ook een behoorlijke anticlimax, thuis ADO den Haag verslaan, en dan in de volgende ronde verliezen van Capelle, dat staat niet leuk in het aanstaande 100 jarig jubileumboek. Nee, dan liever uit naar PSV. Waar we op voorhand natuurlijk kansloos zijn, de score onder de tien houden zou al een prima prestatie zijn. Maar toch, het blijft voetbal. En in voetbal heb je altijd een kans.
Daarom een dikke tip aan de technische staf: we stellen de pupil van de week op. Die mogen de wedstrijd aftrappen en dan alleen op doel af om te scoren, maar als je zo’n knaapje gewoon in de basisopstelling zet, dan sta je dus gewoon voor. Bij PSV letten ze daar helemaal niet op joh, die zien een aftrap, komt een kereltje van twee turven hoog met een bal voorbij drentelen en denken: ‘oh ja, dat is de pupil van de week, die moet even scoren’. Vrije doortocht, Sc Genemuiden binnen tien seconden op 0-1.
En daarna meteen wisselen. Sc Genemuiden op voorsprong, én de beelden gaan de hele wereld over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten