Heeft u hem al gehad? De discodel? Voor de goede orde, een discodel is geen tokkie in een uitgaansgelegenheid gehuld in een legging met tijgerprint. Nee, de discodel is een frikandel met mayonaise en daar overheen discodip gestrooid. Inderdaad, de discodip die we kennen als gekleurde spikkeltjes voor over het softijs. Studenten uit Nijmegen hebben bedacht dat deze combinatie heel lekker is. Zelf geloof ik dit niet zo, het enige wat je in mijn optiek over een frikandel met mayonaise moet strooien, zijn gesnipperde uien en een kwak curry. Daarnaast vind ik het ook de verloedering van onze mooie Hollandse snackcultuur. Een frikandel die zo wordt toegetakeld begint steeds meer te lijken op een energiedrank drinkend straatschoffie uit Almere, met aan zijn voeten legergroene Crocs.
Maar het geeft wel aan dat wij Nederlanders bizarre combinaties hebben qua eten. Haring met ui en augurk? Er zijn wereldwijd slechts vijf miljoen mensen die dit lekker vinden. En u gelooft het niet, maar ze wonen praktisch allemaal in hetzelfde land. Zelf heb ik helemaal geen extreem gekke dingen. Aan een jeugdliefde heb ik pindakaas met hagelslag overgehouden en nasi met shoarmavlees. Oh, en twee kittens. Maar dat is weer een ander verhaal. Pindakaas met hagelslag is sowieso een favoriet bij veel landgenoten, pindakaas met jam ook. Terwijl het toch wel een hele vreemde combinatie is. Pindakaas met hagelslag staat eigenlijk synoniem voor mijn huwelijk met Chantal Janzen. Kijk, Chantal is pindakaas: heel veel mensen vinden het lekker. Ik ben hagelslag: buiten Nederland kent het eigenlijk niemand en zelfs in Nederland doe je er niet veel mensen een plezier mee. Terwijl de combinatie Chantal Janzen en Nick Hoekman gewoon heel er goed zou zijn. Al is dit eigenlijk vooral een persoonlijke mening.
Nee, dan mijn zusje. Mijn zusje eet haar lasagne altijd met appelmoes. Echt, u leest dit goed. Lasagne, uit Italië. Met appelmoes, van Hak. Namens mijn hele familie en bovenal mijn zusje de vraag of u dit vooral binnenskamers wilt houden. Mocht dit nieuws namelijk ooit de maffiose in Italië bereiken, dan zijn wij nogal bang dat er op een ochtend een afgehakt paardenhoofd in het bed van mijn zusje te vinden is. Verder snap ik mijn Italiaanse vrienden uit Napels wel, ik zou ook in alle staten zijn wanneer ik zou horen dat er iemand in Hongarije zijn stroopwafels met goulash zit te eten. Om vervolgens naar Hongarije af te reizen en daar het afgehakte hoofd van Peter Jan Rens in zijn/haar bed te leggen. De voornamen Peter & Jan tot één naam samensmelten, vind ik ook nogal een vreemde combinatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten