zondag 27 maart 2016

Johan (deel 2)

De wereld is de afgelopen dagen bedolven onder een tsunami van anekdotes, filmpjes, interviews en verhalen van en over Johan Cruijff. Ademloos heb ik alles tot mij genomen, een gevoel van trots en ontroering wisselden elkaar in hoog tempo af. Een fragiel menneke uit het Amsterdamse betondorp, die eigenhandig het voetbalklimaat heeft veranderd. Het meeste indruk maakte het filmpje waarop je Johan ziet staan op de middenstip in Nou Camp. Honderdduizend Catalanen scanderen minutenlang en uit volle borst de naam van de man die de regio haar respect voor zichzelf weer teruggaf. De Verlosser Johan, aanbeden door zijn volgelingen. Er liep een polonaise van centimeters dik kippenvel over mijn armen. Het geluid van een kolkend Nou Camp dat minutenlang ‘JOOOOOHAAAAAAN’ scandeert is puur,het is oprecht, het is doordrenkt met liefde en emotie. Ik durf wel te stellen dat dit een van de mooiste geluiden is die ik ooit heb gehoord. Naast natuurlijk het fluiten van Feyenoordsupporters wanneer Ajax op bezoek komt in de Kuip. Ook een magistraal geluid.


Op Youtube keek ik de documentaire terug over het seizoen dat Johan speler was van Feyenoord. Een getergde Cruijff die in 1983 het ongelijk van het arrogante Ajax bestuur wou bewijzen. Johan haalde zijn gram op een ongenaakbare manier. Het team van Feyenoord bestond voor een groot gedeelte uit — met alle respect — campingvoetballers, een talentvolle Ruud Gullit en een tot op het bot gemotiveerde Johan Cruijff. Cruijff had een gave die alleen de allerbeste voetballers hebben: hij kan er voor zorgen dat mindere spelers zich optrekken aan zijn niveau, waardoor een middelmatig team ineens een onverslaanbaar geheel kan worden. En ik ken dat, zelf beschik ik ook over een soortgelijke kwaliteit. Johan en ik, wij verstaan elkaar op voetbalgebied. Alleen werkt het bij mij net de andere kant op: hele goede spelers gaan mee met mijn niveau. Het is regelmatig gebeurd dat spelers uit het 2e of 3e van Genemuiden, die een potje gingen voetballen in hetzelfde team als waar ik deel van uitmaakte, vrolijk mee hobbelden met de collectieve wanprestaties die uit zowel mijn linker als rechtervoet kwamen. Dat is ook meteen de reden waarom ik nooit verder ben gekomen dan linksback van Sportclub Genemuiden 6, en Johan de beste speler van de wereld is geworden.

En stiekem vind ik dat nog het allermooiste, dat Johan nog een jaar bij Feyenoord heeft gespeeld. Dat betekent dus, dat de beste voetballer die Feyenoord ooit gehad heeft, een Ajacied was.

Link naar fragment van een Nou Camp dat 'Johan' scandeert: http://www.npo.nl/cruijff-moment-3-nou-camp-scandeert-johan-johan/25-03-2016/WO_NOS_3576566

Geen opmerkingen:

Een reactie posten