dinsdag 3 mei 2016

Wel 4 mei voor mij

Het mooie van een vrij en democratisch land, is dat iedereen een mening mag hebben. Het vervelende van een vrij en democratisch land, is dat iedereen een mening mag hebben. Er zijn namelijk twee groepen mensen die dit eigenlijk niet zouden moeten mogen uitdragen: de witte sportsokken in badslipper dragende kijkers van Hart van Nederland & de altijd en eeuwig gediscrimineerde medemens die zich bij elke gebeurtenis genoodzaakt ziet om in de slachtofferrol te kruipen.


Er is namelijk nogal wat commotie ontstaan rondom de hashtag #geen4meivoormij. Dit gaat over een groep mensen die op 4 mei niet meer stil willen staan bij de gevallen slachtoffers tijdens de 2e wereldoorlog. Omdat ik citeer “ze niet langer willen meedraaien in een eurocentrische samenleving waar de witte geschiedenis belangrijker is dan de niet witte geschiedenis”. Je kunt hier heel veel van vinden  wat ik ook doe maar dankzij de vrijheid van meningsuiting mag iedereen zomaar lukraak zijn mening verkondigen en hiermee andere mensen tegen het zere been schoppen. Want dat is natuurlijk wel het enige nadeel aan deze vorm van vrijheid, niet iedereen deelt dezelfde mening. En dat mag hier in Nederland ook, hier doen we niet aan taferelen zoals in Turkije, waar je gewoon monddood wordt gemaakt. Hier mag je je gevoelens uiten, zonder meteen in een ondergrondse kerker te verdwijnen. En dat is mooi, ook al doen de woorden die gesproken worden soms pijn.


Het meest stuitende vind ik het gezever over de zogenaamde witte geschiedenis of het gedeelte dat de witte mensen zich superieur voelen tegenover de niet witte mensen.
Daarin gaat het al verkeerd, ik denk helemaal niet in witte, bruine of groene mensen. Ik denk in mensen. En ik voel mij elke dag van alles, maar niet superieur tegenover mensen die niet net als mij over hetzelfde roomblanke huidje beschikken. Sterker nog, tijdens het douchen na het verplichte uurtje gymnastiek op school, kwamen juist de gekleurde pubers nogal superieur op mij over. Maar dat kan ook door een bepaald lichaamsdeel zijn gekomen.


En ik hoop eigenlijk nog een klein dingetje. Dat de mensen achter deze splintergroepering de komende 24 uur gaan beseffen, dat de luxe die vrijheid van meningsuiting heet en die er voor zorgt dat iedereen in Nederland zijn idealen vrijuit en openbaar in het rond mag spuien, niet altijd vanzelfsprekend is geweest in dit land. En dat ik nu kan doen wat ik wil, kan geloven wat ik wil en kan zeggen wat ik wil, dat ik dit te danken heb aan de mensen die Nederland bevrijd hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Daarom #wel4meivoormij

Geen opmerkingen:

Een reactie posten